خداوند در سوره کوثر به پیامبر وعده می‌دهد که به ایشان (کوثر) را عطا کرده و ثمرات وجودی ایشان تداوم خواهد داشت! یعنی یک کثرت و برکت همه جانبه و فوق العاده... عملاً نیز دیدیم که این وعده محقق شد. کتاب و دین ایشان (با وجود دشمنان و تهدیدات فراوان) جهانی شد، نسل ایشان از طریق اولاد حضرت فاطمه(س) توسعه یافت (با وجود انواع مظالم و کشتار‌هایی که نسبت به اهل بیت و سادات، رخ داده است.) نام ایشان فراگیر شد و این پیشگویی قرآن، نشانگر اعجاز و امداد غیبی اعطا شده به پیامبر(ص) است.
اما به گزارش تورات، قرن‌ها قبل از ظهور اسلام در حجاز، خداوند بشارت این واقعه را به ابراهیم خلیل داده بود.
در #کتاب‌تورات_پیدایش چنین آمده است: «و اما در خصوص اسماعیل، تو را اجابت فرمودم. اینک او را برکت داده، بارور گردانم، او را بسیار کثیر گردانم دوازده رئیس از وی پدید آیند، و امتی عظیم از وی بوجود آورم.»[1]
بنابراین، برکت و باروری و کثرتی الهی در نسل حضرت اسماعیل قرار داده شده است که حاصل این هدیه الهی، دوازده پیشوا و امتی عظیم هستند! پیداست که اگر چیزی حاصل برکت و تایید الهی باشد، نمی‌تواند صرفا دنیوی تفسیر شود. بنابراین باید گفت: در اینجا به آمدن دوازده پیشوای الهی(=امام) و ذریه‌ای مبارک، بشارت داده شده است که در مدار دین خدا هستند. و از طرفی هم می‌دانیم که پیامبر اکرم و اهل بیت ایشان از اعراب اسماعیلی می‌باشند. به علاوه که بنابر تورات، حضرت ابراهیم فرزندان دیگری نیز داشت[2] ولی برکت نسل ابراهیم (که در مطلب قبلی نشان دادیم بنابر تورات جهانی خواهد شد.) در دو شاخه اسحاق (ع) و اسماعیل (ع) نهاده شد. یعنی مسیر آن رسالت جهانی در فرزندان اسماعیل (ع) نیز تداوم یافته است.
نتیجه: بشارت خداوند درباره نسل اسماعیل(ع) مدت ها بعد در وجود حضرت محمد،حضرت فاطمه، دوازده امام و بسیاری از صالحین نسل ایشان تحقق یافت.بسیاری از محققین بر این باور اند که کلمه (مئود مئود) در این بشارت اشاره به خود حضرت محمد (ص) نیز دارد. از جمله:
